Halk ozanı. Asıl adı Veli’dir. Âşık Musa adlı bir halk şâirinin oğludur. Doğum yeri ve tarihi bilinmiyor. Adana, Kozan, Erzin ve Payas’ta yaşayan Avşar Türkmenleri’nden olduğu, Avşar beylerinden Alioğlu Dede Bey, Mistik Bey ve Kozanoğlu Ahmed beylerin yanında kâtiplik ve imamlık yaptığı, Avşar aşiretlerinin Osmanlı Devleti’ne başkaldırması üzeri­ne Dadaloğlu‘nun da içinde bulunduğu aşiretin Sivas dolay­larında oturmaya mecbur edildiği (1865), ömrünün sonları­na doğru Çukurova’ya dönüp bir müddet yaşadığı, sonra göçebe iken yaşadığı dağlara çekilerek öldüğü halk rivayetlerindendir. Bu hususlar kısmen şiirlerinden de anlaşılmak­tadır.

Günümüzde Kozan’da bulunan Kozanoğulları adlı ailenin Dadaloğlu‘nun soyundan geldiği bilinmektedir.
Dadaloğlu, âşığın mahlasıdır. Şiirlerinde tabiat, aşk, yi­ğitlik ve kahramanlık temasını işler. Toroslar’da ve Çukuro­va’da yaşayan aşiretlerin hayatını, Osmanlı Devleti ile yap­tıkları mücâdeleleri, yenilmeleri, İskâna mecbur edilişleri ve bunun acıları anlatılır. Sâde samimi bir halk Türkçesi ile koşma, türkü, koçaklama, varsağı ve semai söylemiştir. Çağdaşı olan âşıklarda bulunan divan şiiri tesiri Dadaloğlu’nda görülmez.
Cönklerden, mecmualardan ve halk ağzından derlenen şiirlerinin sayısı yüz civarındadır. Şiirleri birkaç kitapta yayımlanmıştır.

[Taha Toros, Dadaloğlu, 1940; M. Zeki Korgunal, Dadaloğlu, 1954; Cahit Öztelli, Köroğlu ve Dadaloğlu, 1954; Haşim Nezihi Okay, Dadaloğlu Hayatı ve Deyişleri 1959; Tahır Kutsi Makal, Dadaloğlu, 19741]