Gene tehir etme üç ay öteye,
Bu dava dedemden kaldı hakim beğ
Otuz yıl da babam düştü ardına;
Siz sağolun, o da öldü hakim beğ.

Kırk yıl önce; yani babam ölünce,
Kadılıklar hakimliğe dönünce,
Mirasçılar tarla, takım bölünce,
İrezillik beni buldu hakim beğ,

Yaşım yetmişiki, usandım gel – git,
Bini geçti burda yediğim zılgıt;
Eğer diyeceksen ” bana ne, öl git”;
Oğlumun bir oğlu oldu hakim beğ.

Sekiz evlek tarla, bir geverlik su,
Yüz yılda höküme bağlanmaz mı bu?
Kazanmasam da hu, kazansam da hu!
Canım ta burnuma geldi hakim beğ.

Keşife, meşife, damgaya, harca
Kanımız kurudu harca da harca…
Sayenizde avukatlar yıllarca
Fakiri yoldu da yoldu hakim beğ.

Mubaşir itekler, katip zavırlar;
Değişti bizde de göya devirler
Yüz yıl önce adam yiyen gavurlar,
Tapucuyu aya saldı hakim beğ.

Kabahat sizde mi, kanunlarda mı?
Şaşırdım billahi yol, yordamı
Kızma sözlerime alam kadanı
Sıkıntıdan içim doldu hakim beğ.

Mülkün temeliydi adalet hani?…
Bizim hak temelde saklı mı yani?
Çıkartıp da versen kim olur mani?
Yoksa hırsızlar mı çaldı hakim beğ

Hem davacı pişman, hem de davalı
Bu yolda tükettik çulu, çuvalı
Sabret makamından çalma kavalı
Sürüler ekine daldı hakim beğ.

Abdurrahim Karakoç