(d. 1919) – (ö. 1979), Türk şair. Kırklareli’nin Kurudere Köyü’nde doğdu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Kırklareli’nde serbest avukatlık yaptı. 1 Şubat 1979 yılında Ankara SSK Dışkapı Hastanesi’nde ölmüştür.

1940 döneminin tanınmış şairlerindendir. İlk şiirlerini “Haykırışlar” adlı kitapta topladı. Daha sonra dönemin önemli dergilerinde şiirleri görünmeye başladı. 1950 yılında Kırklareli’nde “komünistlik” suçlamasıyla yargılandı,mahkeme süresince iki yıl tutuklu kaldı, sonuçta beraat etti. Cezaevinden çıktıktan sonra münzevi bir yaşama yöneldi. Ancak 1970’lerde yayınladığı şiir çalışmaları ile yeniden adından söz ettirdi. Şiirleri ölümünden sonra Umut Şiirler adıyla 1985 yılında kitaplaştırıldı.

Niyazi Akıncıoğlu, şiirlerinde divan ve halk şiiri motiflerinden ustaca yarlanmasını bildi. Halk şiirinin söyleyiş özelliklerini ve sesini başarılı bir şekilde kullandı. Asım Bezirci onun için, “Akıncıoğlu -Nazım Hikmet’ten sonra, ama Enver Gökçe ve Ahmet Arif’ten önce- halk şiirinden yararlanan ilk toplumcu şairdir” demiştir. Şair; karamsarlığa yer vermeyen, gelecekten umutlu şiirler bırakmıştır gelecek nesillere.
Eserleri

“Umut Şiirleri”, Hacan Yayınları 1985, Ankara